Hayaller kurarım ben; filmlerden esinlenen, romanlara benzeyen, şiirleri örnek alan, şairlere yakışan.. Hayaller kurarım ben; bir ucuna mutluluğu diğer ucuna mutsuzluğu sakladığım.. Hayaller kurarım ben; içinde yüzlerce turuncu kelebeğin olduğu, rengarenk çiçeklerin açtığı, masmavi gökyüzünün ardında güneşin parladığı.. Hayaller kurarım ben; her biri ayrı bir gülümseme olan yüzüme.. Balık'ım ben; nasıl engel olabilirsin ki hayallerime..

Özne ve Yüklem

  Ne zor, bunca yıl sonra insanın kendini tanıtmak zorunda kalması.. Ne garip, her merhaba'nın sonundan gelecek olan 'hoşçakal'ı merakla heyecanla beklemesi.. Ne kötü, tüm kalbinle güvenmek isterken insanoğluna gram güvenememek.. Ne acı, içinde taşıyamadığın bir sürü duygu varken hiçbirini kelimelere dökememek. Tüm cümlelerin yarım kalması. Özne ve yüklemi aynı cümlede bir türlü kavuşturamamak.. Ne trajik, yürüdüğün yolun yanlış yol olduğunu anlamak..

Yaşıyor gibi yapıp öldüğüm

Hiç nefes almadan günlerce yaşadın mı sen? Boğazında düğüm düğüm özlemle, nefretle, aşkla, merakla hırçınca saldırdın mı herşeye herkese? Sen hiç yaşıyorum derken bir uçurumdan atlamanın nasıl bir son olacağını düşündün mü? Böyle bir vazgeçişti yaşadığım.. Yaşıyor gibi yapıp öldüğüm..

Biz? Ben?

Hala biz diye bahsediyorsan geçmişten,
Henüz ben olamamışsın demektir..

Yolun açık oldu..

 Söz vermiştik, birlikte yürüyecektik bu yolda.. Ellerimiz hiç ayrılmayacaktı.. Akrep ve yelkovanın sayılı buluşmalarını geçmeyecekti özlemlerimiz.. Söz vermiştik! Güven kokacaktık bir ömür.. Tüm yalanlara inat, en gerçek sevgiyi gösterecektik herkese.. Tüm farklılıklara inat; eş olacaktık, bir olacaktık! Aynı olmayacaktık ama bütün olacaktık.. Pes etmeyecektik.. Yıldıramayacaktı hiç bir zorluk.. Biz'dik, Biz olarak yaşayıp, Biz olarak devam edip, Biz olarak ölecektik.. Vazgeçmeyecektik.. Her zaman, her şeyi ilk paylaştığımız olacaktık.. Doyunca doyduğumuz, uyuduğunda dinlendiğimiz, üzülünce dünyamız yıkılan.. Söz vermiştik! Yıllar sen ve beni BİZ yaparken BİZ olarak yürümeye söz vermiştik! Güvenmiştik.. En mahrem duygularımızı açmış birbirimize, en sessiz çığlıklarımızı duyurmuş, en içten kahkahalarımızı armağan etmiştik.. Birlikte büyümüştük.. 

 Ne yazık ki büyümüştük..Büyüdüğünü fark edince; verdiğimiz sözlere, kurduğumuz hayallere, kokumuza, paylaştıklarımıza, sana, bana, en önemlisi Biz'e acımadan gittin.. Bir kere bile dönüp bakmadan bana, Biz'e, hayallerimize gittin.. Verdiğin sözlerin hiç birini anımsamadan gittin.. Orada,  o yolun ortasında bir başıma bırakıp beni, bir kere bile merak etmeden, bir an bile arkana bakmadan, gram pişman olmadan gittin.. 

 Verdiğin tüm sözleri unutup, yok sayıp gittin.. Gittin ve en acısı; yolun açık oldu..

yalanlar?

 Sorsan hepimiz dürüstüz!
 Ama ortada bir sürü yalan var?

Yırtarak tüketemedğim

 Bir sayfa, koskoca bir ay daha yırtıp attım takvimden.. Sensizlikle dolu bir ay daha çöpte artık.. ve sensizlikle dolmaya başlayan yeni bir ayın günleri ilerliyor yeni sayfada.. Kocaman bir yalnızlık saklıyorum takvimin hiç yırtılmayan parçalarında.. Ve, seni saklıyorum o hiç koparamadığım sayfada, ayda..